Spin Mop: વ્હોટ એન આઇડિયા સરજી!

આજના આ સ્ટેટસને હું લિટરલી ટેલિશોપિંગની સ્ટાઈલમાં લખી શકું. લાઈક ધિસ... ‘‘પહલે મેરે ઘર પે ડોમેસ્ટિક હેલ્પર ઝાડુ-પોછા કરકે જાતે થે. લેકિન જબસે યે કોરોના કી વજહ સે લૉકડાઉન ડિક્લેર હુઆ, હમારી હાલત બહોત હી ખરાબ હો ગઈ થી. ખાસ કર કે, પોછા લગાતે વક્ત હમારી પીઠ કી હાલત કોરોના કે ટાઈમ પે ઈકોનોમી જૈસી … Continue reading Spin Mop: વ્હોટ એન આઇડિયા સરજી!

બક્ષી વિનાનાં બાર વર્ષ…

સમયઃ 2004ના વર્ષની એક સાંજ સ્થળઃ અમદાવાદનો ભાઈકાકા હૉલ   હું અને મારા ચારેક મિત્રો એક સ્પીચ સાંભળવા ગયેલા. અમને હતું જ કે હૉલ ભરાઈ જશે, એટલે સમય કરતાં થોડા વહેલા પહોંચી ગયેલા. થોડી વારમાં તો હૉલ પૅક. એટલે સુધી કે હૉલની બહાર પરસાળમાં પણ ઊભા રહેવાની જગ્યા નહીં. એ વક્તાએ નક્કી કરેલા સમયે સ્ટેજ … Continue reading બક્ષી વિનાનાં બાર વર્ષ…

હું ઓફિસમાં હતો

સવારથી સાંજ, દસથી સાત, આખો દી', ને મનમાં આખી રાત, હું ઓફિસમાં હતો સોમથી શનિ જવાબદારીઓ ઉપાડી, હસવાની તારીખ રવિવાર પર પાડી, સાતેય દિવસ, હું ઓફિસમાં હતો મમ્મીના ચહેરાની કરચલી, પપ્પાના વાળની સફેદી, દેખાય ક્યાંથી? હું ઓફિસમાં હતો દીકરીએ માંડ્યું ડગલું, ને દીકરો 'પાપા' બોલ્યો, એનો તો બસ વીડિયો જ જોયો, હું ઓફિસમાં હતો 'મની … Continue reading હું ઓફિસમાં હતો

યૂં હોતા તો ક્યા હોતા?!

આમ તો હું મને પોતાને એવો કોઈ પ્રાણીપ્રેમી માનતો નથી, પણ આજે એક ઘટના બની અને એ પછી જે મિક્સ્ડ ફીલિંગ્સ મનમાં આવી તો થયું કે શૅર કરવી જોઇએ. અમારા અપાર્ટમેન્ટમાં જ જન્મીને મોટી થયેલી એક બિલાડીએ થોડા મહિનાઓ પહેલાં ત્રણ બચ્ચાંને જન્મ આપેલો. બિલ્લીઓની ઘર ટ્રાન્સફર કરવાની મેન્ટાલિટીમાં એ ત્રણેય બચ્ચાંને અમારા ફ્લૉર પર … Continue reading યૂં હોતા તો ક્યા હોતા?!

Oxford Book Store, Darjeeling

દાર્જીલિંગનાં ‘સાઇટ સીઇંગ’ના ફિક્સ્ડ પોઇન્ટ્સ, હેરિટેજ ‘ટોય ટ્રેન’ અને શોપિંગમાંથી ટાઇમ કાઢીને મૉલ રોડ કહેતા નેહરુ રોડ પર ટહેલવા નીકળો એટલે રોડના સામેના છેડે એક જબરદસ્ત ચોક આવે. ત્યાં એને ‘ચૌરસ્તા’ નામ અપાયું છે. ચીનના ‘ટિયાનનમેન સ્ક્વેર’ કરતાં સહેજ જ નાનો હશે! એયને મોટો ચોક, ચોકના એક છેડે વિશાળ એમ્ફિ થિયેટર, તેને અડીને અમદાવાદના કોઈ … Continue reading Oxford Book Store, Darjeeling

Home Vs Hotel

- ‘એ દિલ હૈ મુશ્કિલ’માં બોલાતી એક લાઇન મારા દિમાગમાં વાળમાં ચ્યુઇંગગમની જેમ ચોંટી ગઈ છે. જરૂરી નથી કે હું કે ઇવન કોઇપણ તેની સાથે સહમત હોય, લેકિન એક થૉટ દેના તો બનતા હૈ! ના, એ લાઇન એટલે ‘એકતરફા પ્યાર...’વાળી નહીં, લેકિન આઃ ‘ઘર કિતના ઑવરરેટેડ હોતા હૈ, કાશ હૉટેલ હમારા ઘર હોતા!’ - કટ … Continue reading Home Vs Hotel

Ballpens: લિખતે લિખતે લવ હો જાયે!

29 સપ્ટેમ્બર, 2016ના દિવસે સવારના પહોરમાં લૅપટોપ ખોલ્યું અને એ દિવસનું ‘ગૂગલ ડૂડલ’ જોઇને સીધો જ નોસ્ટેલ્જિયાનો અટૅક આવી ગયો. ગૂગલે આધુનિક બૉલ પોઇન્ટ પૅનના શોધક લાઝલો જૉઝફ બિરો (કે બરો!)ના ૧૧૭મા બર્થડૅનું ડૂડલ મૂક્યું હતું. આમ તો હજી નર્મદ સ્ટાઇલમાં લમણે આંગળી મૂકીને નોસ્ટેલ્જિક થઈ જવા જેટલી ઉંમર નથી થઈ, છતાં એટલિસ્ટ બૉલપેનની બાબતમાં … Continue reading Ballpens: લિખતે લિખતે લવ હો જાયે!

Dear Monsoon

(૨૦૧૬ના ચોમાસામાં અમદાવાદમાં વરસાદ ખેંચાયો હતો. તેના પરથી એક સવારે સર્જેલું આ હળવું સ્ટેટસ, એટલે વરસાદને નામ પત્ર. ફેસબુક પર મૂકેલું આ સ્ટેટસ પ્રચંડ હદે વાઇરલ થયું, દિવસો સુધી દેશ-દુનિયાના ગુજરાતીઓમાં ફરતું રહ્યું અને લિટરલી હજારો લોકોએ પોતાના નામે ચડાવ્યું હતું. તમારા ફોનમાં પણ ક્યાંકથી ફરતું ફરતું આવ્યું હોય, તો અમને યાદ કરજો, કેમકે અમે … Continue reading Dear Monsoon

Arts, Inner Voice & Passion

‘હલો જયેશભાઈ, ડિસ્ટર્બ તો નહીં કિયા ના?’ આજે વહેલી સવારે અમારા કૂકે ફોન પર બાંગ પોકારી અને બે ઘડી તો મને ‘એક્ઝોર્સિસ્ટ’ જોતો હોઉં એવી ફાળ પડી ગઈ, કે આજ ફિર ગાપચી મારને કી તમન્ના હૈ, ક્યા? પરંતુ મામલો જુદો હતો. મને કહે કે, ‘મારી દીકરીનું દસમાનું રિઝલ્ટ આવ્યું છે, પણ કેવી રીતે જોવું તે … Continue reading Arts, Inner Voice & Passion

Breakfast Longing

આજકાલ કરતાં અમદાવાદમાં બાર વર્ષ થયાં (ના, આ કોન્ગ્રેચ્યુલેશન્સ ઉઘરાવવાની પોસ્ટ નથી!). વાળમાં ચોંટેલી ચ્યુઇંગગમની જેમ ચીપકી ગયેલા આ શહેર સાથે મારો લવહેટનો વહેવાર ચાલતો રહે છે. આ શહેરની મને ન ગમતી એકાદ કરોડ બાબતો પૈકીની બે એટલે અહીંનું એક્સ્ટ્રીમ વેધર અને શહેરનો ADHDના પેશન્ટ જેવો રેસ્ટલેસ સ્વભાવ. સવારના સાતેક વાગ્યાથી રાત્રે બાર વાગ્યા સુધી … Continue reading Breakfast Longing